poniedziałek, 22 lipca 2013

292. Dawid, Dominik- moje czerwone skarby czyli opowieści "kardiologicznej" matki

Źródło: http://dawid-dominik-czerwony.bloog.pl



Historia:
DAWID urodził się 16 lipca 2000 roku. Kiedy dowiedzieliśmy się, że na świat ma przyjść upragnione przez nas dziecko rzeczywistość miała same jasne kolory. Przez cały okres ciąży żyliśmy w nieświadomości problemów z którymi będziemy musieli się zmagać, ponieważ lekarz prowadzący ciążę mimo przeprowadzenia stosownych badań nie wykrył, że dziecko urodzi się z wadami. 
Kiedy przyszedł wyczekiwany moment rozwiązania mama i tata udali się wspólnie aby przywitać nowego członka rodziny. Dawid przyszedł na świat 7.10 rano. Był to poranek ogromnej radości, ale także dużego szoku. W 10-cio punktowej skali Apgar Dawid dostał ich 9. Ten jeden malutki brakujący punkt okazał się ogromną wadą rąk, a mianowicie niedorozwój kości w zakresie obu dłoni, całkowity brak kciuków, zniekształcone i niedorozwinięte kości nadgarstków, krótsza lewa ręka ma 3 palce, prawa 4 z czego palec wskazujący zrośnięty ze środkowym, obustronny brak stawów łokciowych, brak kości przedramienia, znaczne zniekształcenie stawów barkowych i obojczyków.

Po otrząśnięciu się z pierwszego szoku zaczęło się „normalne" życie. Ale nie trwało to długo. Kiedy Dawid skończył 3 tygodnie udaliśmy się na pierwsza standardową wizytę do pediatry. Ze względu na wadę rąk lekarz chciał wykluczyć inne wady i zalecił badanie serca. Następnego dnia Dadziowi wykonano USG (echo) serca i ... kolejny szok. Okazało się że ma poważną wadę serca. Kilka kolejnych dni spędziliśmy w Szpitalu we Wrocławiu, gdzie stwierdzono duży ubytek międzyprzedsionkowy (ASD II) i dwa ubytki w przegrodzie międzykomorowej (2 x VSD).
Z taką diagnozą żyliśmy przez kolejny miesiąc, ale nagle stan Dawida zaczął się pogarszać. 12 września trafiliśmy do Szpitala Miejskiego w Bielawie, skąd jeszcze tego samego dnia karetką na sygnale przewieziono nas do Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego przy ul. Kamieńskiego we Wrocławiu. Przy przyjęciu stan Dawida był ciężki, był bardzo blady, niespokojny i miał ogromną duszność. Dwa dni później przeprowadzono zabieg założenia opaski na pień płucny zwany Bandingiem tętnicy płucnej. Pod koniec września wróciliśmy do domu, gdzie czekaliśmy aż Dawid skończy rok. Wówczas można było skorygować całkowicie leczeniem operacyjnym jego wadę serca.
Kolejne 10 miesięcy to kilka pobytów szpitalnych z powodu zapalenia płuc, kontrolne wizyty kardiologiczne. Aż nadszedł 11 lipca 2001 - planowany termin operacji. Kilka ostatnich zapewnień z ust anestezjologa, buziak na szczęście i ... łzy rozstania. Te kilka godzin pod blokiem operacyjnym ciągnęły się niczym lata. Kiedy wreszcie ujrzeliśmy twarz kardiochirurga wychodzącego za szklanych drzwi i jego słowa „Operacja się udała, teraz musimy czekać" odetchnęliśmy z ulgą. Ogromna dziura w przegrodzie międzyprzedsionkowej została załatana z osierdzia własnego, usunięto również opaskę z tętnicy płucnej.
Niestety godziny popołudniowe obfitowały złymi wiadomościami - wykonane RTG klatki piersiowej wykazało duże zmiany niedodmowo-zapalne narastające w dniach następnych.  15 lipca stwierdzono lewostronną odmę płucną i założono drenaż ssący. W związku koniecznością dalszego leczenia na Oddziale Intensywnej Terapii. 19 lipca, w ósmej dobie po zabiegu Dawid został przewieziony na OIOM we Wałbrzychu.
Oprócz obustronnego grzybiczego zapalenia płuc przyplątała się jeszcze nawracająca niedokrwistość, niewydolność wątroby i nerek, wzdęcie brzucha z krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego, obrzęk stawu kolanowego.
Po czterech tygodniach na sztucznym oddechu wykonano trzecią próbę odłączenia Dawida od respiratora, która zakończyła się powodzeniem. Kiedy jego stan się ustabilizował 10 września wróciliśmy do Szpitala we Wrocławiu, gdzie po 7 dniach hospitalizacji wypuszczono nas do domu.
Powrót do rzeczywistości był bardzo pracowity. Po tak długim i wyczerpującym pobycie Dawid musiał uczyć się wszystkiego od początku - przez kilka miesięcy chodziliśmy na rehabilitację, po której Dawid znowu zaczął samodzielnie siedzieć, potem chodzić.
Kolejne kontrole kardiologiczne wykazały że kardiochirurg osiągnął zamierzony cel - skorygował całkowicie wadę serca.
Niestety powikłania pooperacyjne spowodowały w organizmie wielkie spustoszenie. Niedotlenienie mózgu skutkujące niedowładem lewostronnym mającym znamiona porażenia mózgowego, skróceniem lewej nogi o 2 cm, stopa lewa końsko-szpotawa, upośledzenie umysłowe w stopniu umiarkowanym oraz padaczka.

Dnia 28 stycznia 2008 roku na świat przychodzi Dominik.
 Podobnie jak starszy brat obciążony jest wieloma wadami.


3 września 2010 Dominiś odchodzi i staje się aniołkowym synkiem i braciszkiem.


Jak pomóc Dawidkowi?


Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą"
ul. Łomiańska 5;   01-685 Warszawa

Bank BPH S.A. 15 1060 0076 0000 3310 0018 2615
 lub 
Bank Pekao S.A. I O/Warszawa 
41 1240 1037 1111 0010 1321 9362

koniecznie z dopiskiem: 
na pomoc i ochronę zdrowia Czerwony Dawid 9482

darowizny w walucie:
kod SWIFT (BIC): PKOPPLPW
darowizny w USD - 86 1240 1037 1787 0010 1740 2700
darowizny w EUR -31 1240 1037 1978 0010 1651 3186
koniecznie z dopiskiem: 
na pomoc i ochronę zdrowia Czerwony Dawid 9482

Wpłaty można dokonać również za pomocą strony Dawida w fundacji :



Kontakt z Panią Agnieszką Czerwony- mamą Dawidka: FB


niedziela, 21 lipca 2013

291. Łukaszek Gibałka- Pomóż uratować moje serduszko!

Źródło: http://www.lukaszek-gibalka.blogspot.com/



Historia Łukaszka

Urodziłem się 30 stycznia 2009. Przyszedłem na świat z połową serduszka, mam tylko lewą komorę. To bardzo trudna wada, wymaga całkowitej zmany układu krążenia. Po kolejnych operacjach serca, wystąpiły u mnie powikłania neurologiczne tj. udar niedokrwienny mózgu, krwawienie śródczaszkowe i dokomorowe, przez które w drugim roku życia rozwinęło się u mnie wodogłowie i mam założoną zastawkę komorowo-otrzewnową. Dzięki intensywnej rehabilitacji nadrabiam zaległości i każdego dnia staram się doganiać zdrowych rówieśników. To wciąż nie koniec planowanego leczenia… teraz moje serduszko znowu potrzebuje pomocy.... Dziś zapisując nasze wspomnienia mam skończone 4 latka. Do tej pory przeszedłem pięć operacji serca i osiem operacji głowy. 42 godziny swojego życia, spędziłem na stole operacyjnym. Teraz moje serduszko znowu potrzebuje pomocy....


Skontaktowaliśmy się z prof. Edwardem Malcem, wybitnym kardiochirurgiem operującym dzieci z serduszkami jednokomorowymi w Klinice w Munster. Nowoczesna metoda, którą od lat operuje Profesor, daje mniejsze ryzyko powikłań i większą szansę na możliwie komfortowe życie naszego dziecka. Operacja, co bardzo ważne odbywa się na bijącym sercu. Metoda ta wciąż niedostępna jest w Polsce…


 Profesor po przeanalizowaniu dokumentacji medycznej, zakwalifikował Łukaszka do dalszego leczenia serduszka. Operacja ma się odbyć jeszcze w tym roku. Jednak NFZ nie refunduje leczenia odbywającego się poza granicami kraju, a  koszt takiego zabiegu to 36 500 euroto około 160 000 zł. Kwota ogromna, przerastająca nasze możliwości finansowe, wręcz  nierealna, jest w tym przypadku ceną życia naszego synka…

Bez pomocy ludzi dobrego serca, nie uzbieramy tak ogromnej kwoty. Dlatego zwracamy się do wszystkich z wielką prośbą o pomoc w ratowaniu  naszego dziecka.

Za każdą pomoc i okazanie serca już teraz bardzo dziękujemy.


    


Łukaszek z rodzicami



Jak pomóc?

PROSZE O POMOC


Wszystkie osoby, które zechcą pomóc ratować moje serduszko mogą to uczynić dokonując wpłaty na rachunek:


Fundacja na rzecz dzieci z wadami serca Cor Infantis
 ul. Nałęczowska 24
20-701 Lublin


86 1600 1101 0003 0502 1175 2150 koniecznie z dopiskiem „Łukasz Gibałka”


Dla wpłat zagranicznych:
USD PL93 1600 1101 0003 0502 1175 2024 z dopiskiem „Łukasz Gibałka”

EUR PL50 1600 1101 0003 0502 1175 2022 z dopiskiem „Łukasz Gibałka”




Kod SWIFT dla przelewów z zagranicy: ppabplpk
pomóc można również klikając w poniższy link - to prosty i szybki sposób przekazania darowizny:


Fundacja na rzecz dzieci z wadami serca Cor Infantis nie pobiera ze zbieranych funduszy żadnych prowizji ani innych kosztów związanych z prowadzeniem zbiórki.
Informujemy również, że wszelkie darowizny podlegają odpisom podatkowym:
- dla osób fizycznych limit do 6% od dochodu


 - dla osób prawnych limit do 10% od dochodu


Szczegóły na stronie




Łukaszek na FB:
(kliknij w zdjęcie poniżej)
https://www.facebook.com/pages/%C5%81ukaszek-Giba%C5%82ka-poznaj-moj%C4%85-histori%C4%99-i-pom%C3%B3%C5%BC-mi/408273315936433


Zbiórka dla Łukaszka na portalu Siepomaga:
(kliknij w zdjęcie poniżej)

Kontakt:
Kontakt do mamy: Magda Pręcikowska

adres e-mail:   mprecikowska@wp.pl

Nr telefonu : 514 854 607


Skontaktować się można również klikając w poniższy link:

Magda Pręcikowska 





290. Tydzień dla choruszków- Podziel się swoim sercem!

Wydarzenie na FB: https://www.facebook.com/events/153299211526629/?notif_t=plan_reminder

Akcja ma na celu rozpropagowanie apeli osób, które potrzebują pomocy. Udostępnij na fb, wstaw na swoją stronkę, bloga itd. link- podzielsieswoimsercem.blogspot.com lub wybrany przez siebie post. Gdy to zrobisz zostaw wiadomość: "Wykonane", będę Ci mogła podziękować w imieniu swoim i choruszków. Do dzieła! Liczę na Was! :) ♥

Akcja trwa od jutra do poniedziałku 29 lipca :)


piątek, 19 lipca 2013

289. Kolejny list do Pana Dudy

Jako że Pan Duda ma za nic to że setki a może nawet tysiące osób wysłało do niego list (co pokazał nie dając odpowiedzi), babcia Gosia po raz kolejny odwaliła kawał dobrej roboty i napisała list kolejny. 
Liczymy na Waszą pomoc!
Solidaryzujcie się z niepełnosprawnymi!
Ja już wysłałam, teraz Twoja kolej!

Jak pomóc? Co zrobić?
Krok po kroku:


- Aby pomóc niepełnosprawnym dzieciom i dorosłym, skopiuj i wydrukuj list otwarty.
- Możesz też dodać opis swojej trudnej sytuacji życiowej, lub też napisać inny – własny list.
- Podpisz się pod listem podając imię, nazwisko oraz swój adres (kod pocztowy miejscowość, ulicę nr domu/mieszkania).
- W nagłówku listu, w temacie wiadomości mailowej oraz w dopisku na kopercie podaj przedmiot sprawy ["w/s listu otwartego adresowanego do pana Jarosława Dudy z dnia 26 maja 2013 r."].
- Wyślij list drogą elektroniczną na adres: e‐mail: info@mpips.gov.pl
- Następnie wyślij list pocztą (polecony) na adres:
   Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej
   ul. Nowogrodzka 1/3/5
   00‐513 Warszawa
-
Proszę z całego serca, pomóżcie nam!



LIST OTWARTY
 Pan Jarosław Duda
 Pełnomocnik Rządu Do Spraw
 Osób Niepełnosprawnych
-
Szanowny Panie Ministrze,
W dniu 26 maja 2013 r. na Pana adres wystosowałam List Otwarty przekazując jednocześnie tekst w korespondencji tradycyjnej.  Potwierdzenie odbioru pisma posiadam w swojej dyspozycji.
W treści czytelnie opisałam problemy, które nurtują grupę ludzi najsłabszych, chorych, ich opiekunów, biednych, zmęczonych obywateli tego kraju.
W niniejszym Liście odstępuję od powielania informacji już przekazanych. Wskazuję, iż od daty nadania upłynął termin znacznie przekraczający 30 dni.
Pan, nikt w imieniu Pana nie odniósł się do żadnego zagadnienia, nie udzielił wiążącej odpowiedzi.
Mam wiedzę, że na adres e-mail wielu polityków, w tym Pana biura setki, może tysiące osób przekazały kopie Listu w wersji sporządzonej z moim udziałem, wersji, którą sami sporządzili.
Milczenie, bierność w udzieleniu odpowiedzi odbieramy, jako dowód ponownego oddalania spraw, które wymagają natychmiastowej regulacji prawnej.
Poprzedni tekst był bardzo łagodnym przekazem wobec emocji, które targają rzeszą ludzi – POLAKÓW.    Trudno zrozumieć postawę decydentów, Waszej obecnej koalicji mającej wpływ na koordynowanie życia każdego obywatela.
Nadal nie wiemy, czy akt wyższego rzędu w formie Ustawy, Uchwały wypłynie z Sejmu, zapewni gwarancję pozyskiwania 1% na subkonta podopiecznych Fundacji.
Chaos, który panuje w wielu obszarach życia, decyzje, które zapadają w żadnym przypadku nie dają poczucia bezpieczeństwa, stabilizacji w temacie zabezpieczenia grupy najsłabszej w możliwość korzystania z takiej formy pomocy przez darczyńców w okresie przyszłym tj. od roku 2014, w latach kolejnych.
Akt prawny, o który prosimy pozwoliłby oddalić niepokój, unormowałby wiszące zagrożenie, którego głośno właśnie Pan Poseł domagał się w przekazie medialnym.
-
Szanowny Panie,
Ponownie zadaję pytanie, czy w obecnej koalicji trwają prace nad regulacją wysokości zasiłków na rzecz osób niepełnosprawnych, ich opiekunów?
Temat nie został rozwiązany czasowym przyznaniem dodatku w wysokości 200 zł wobec zaledwie nielicznej grupy chorych. Nie wiem, czy możecie Państwo uznać ten dodatek za wielki sukces, czy też totalne poniżenie ludzi najsłabszych.
Nie wiem, czy ktoś dokonywał analizy ekonomicznej, przeliczenia kwoty, jej siły nabywczej.
Według mojego szacunku 200 PLN to 46 EURO. 46 EURO zarabia proszę Pana np. murarz zatrudniony na terenie Niemiec, kraju również należącego do Unii Europejskiej w trakcie świadczenia 4 godzin pracy w jeden dzień. Stawka oscyluje w granicach 13 EURO na 1 godzinę x kurs w przeliczeniu na PLN 4,46 za 1 EURO. Prosty, czytelny rachunek obrazujący opiekę Państwa wobec osób, które bez swojej winy pracy świadczyć nie mogą.
Nęka ich ból, są chorzy, bądź ich opiekunowie, którzy jak wiadomo pełnią wiele funkcji zawodowych – od pielęgniarki poprzez kucharza, rehabilitanta, zaopatrzeniowca, fryzjera, całodobowego opiekuna osoby, którą kochają bezgranicznie.
Czym różni się pracownik budowlany – sprawny fizycznie zatrudniony w Niemczech, od niepełnosprawnego Polaka, którego los doświadczył
Czym zasłużyli sobie chorzy, słabi, ich opiekunowie, aby rządzący tym krajem od wielu lat odpychali grupy społeczne na samo dno, grodzili ich barierą biedy, ubóstwa, życia w strachu o kolejny dzień?
Czy naprawdę tak trudno zasiąść w pełnym składzie w ławach poselskich, podjąć debatę nad projektem, który ktoś w końcu sporządzi?
Projekt prosty; uznanie opiekuna osoby niepełnosprawnej, jako osoby świadczącej pracę na rzecz chorego. Nazwa stanowiska – zwyczajna: Opiekun osoby niepełnosprawnej.
Pobory – choćby według najniższej stawki średniej płacy brutto wraz z przywilejami, jakie pracownik zatrudniony posiada ( ubezpieczenie, składki emerytalne itd.)
Obecna kwota jest poborem czasowym, który nie jest unormowany prawnie.
Przekazany dodatek w wysokości tych 200 zł, to gest Pana Premiera, z czyjej inicjatywy- nie wiemy. Osoby borykające się z tym ogromnym problemem tułają się od wielu lat, proszą o zrozumienie. Ze strony decydentów cisza i pogarda zwyczajna, która godzi nie tylko w element ekonomii, ale i godność tych ludzi.
Koalicje się zmieniają, różne partie do władzy dochodzą – fakt bezsprzeczny. Państwa nazwiska, jako czynnych polityków nie są tak zmienne.
-
Władza – Szanowni Państwo, to odpowiedzialność za los każdego z nas.
Debatujecie nadal nad ważnymi wobec Was sprawami, stanowicie prawo.
Zabiegacie o rozwój gospodarki, wytwarzaniu dóbr, poprawy jakości życia rodaków.
ZABIEGACIE, ale niestety z wdrożeniem pomysłów jest znacznie gorzej.
Tak trudno Wam, politykom zrozumieć, że stopa życiowa w naszym kraju spada z dnia na dzień, że Ci najsłabsi- chorzy, ich opiekunowie toną w swojej rozpaczy bez perspektyw na kolejne dni?  Obrazki biedy, chorych niepełnosprawnych nie da rady wyeliminować z rzeczywistości. Wielokrotnie okazujecie Państwo swoje oblicze zbliżenia wobec chorych, doświadczonych przez los.
Bale charytatywne, chwilowe zrywy w okresach przedświątecznych – i prośby „ nie bądźmy obojętni” wobec innych- kierowane do osób, które okazują swoją dobroczynność nie z przymusu, a potrzeby serca cały rok.
Tych ludzi nie trzeba namawiać do wspierania  we fleszach kamer.
Nikt z grupy społecznej, w imieniu, której kieruję te słowa nie potrzebuje współczucia, chwilowej pomocy, może paczki żywnościowej przygotowanej z inicjatywy parlamentarzystów. Pomoc musi być zagwarantowana aktem prawnym, o który błagają upokarzani przez wiele lat Polacy.
Ograniczony czas opiekunów osób niepełnosprawnych nie pozwala na monitorowanie Państwa pracy z racji pełnionych funkcji.
Nie jesteśmy tym samym całkiem głusi, ślepi, mamy stosowną wiedzę, co pochłania czas np. Senatorowi Janowi Filipowi Libickiemu.
Od lipca 2011 członek Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej Wiceprzewodniczący Parlamentarnego Zespołu ds. Osób Niepełnosprawnych.
Problemy, które ogromnie nurtują Pana Senatora, to nie bynajmniej sprawy osób niepełnosprawnych. Ostatni okres spędza Jemu sen  konieczność napisania BARDZO WAŻNEJ USTAWY! Myliłby się czytelnik uznając, iż sprawa dotyczyć ma spraw osób niepełnosprawnych. Pan Senator nie temu swój czas poświęca.
Tematem „pilnej” Ustawy ma być tematyka antyzwiązkowa.
Pan Senator „nie lubi” Przewodniczącego Solidarności Pana Piotra Dudy, nie akceptuje polityki związków, które bronią interesów pracowników …nie lubi, wypada wobec tego coś z tym zrobić!
Cytat obrazujący „działania” Senatora:
„Apeluję do klubu PO: pozwólcie mi wreszcie napisać tę antyzwiązkową ustawę!” – pisze Libicki. I dodaje, że ”to, co dziś w Polsce działa pod nazwą związków zawodowych, to nie są żadne związki”. Zdaniem Libickiego w Polsce zamiast związków mamy „polityczne gangi”, czego dowodem ma być wystąpienie Dudy na zjeździe Prawa i Sprawiedliwości w Sosnowcu.
„Kończę, do czasu, gdy nie wychodzę – a może w moim przypadku lepiej było by napisać nie „wyjeżdżę” – w kierownictwie mojej partii zgody na przedstawienie stosownego projektu ustawy”.
Zakładając, iż 50 % decydentów, którzy powinni koncentrować się tylko na opracowywaniu przepisów wobec osób chorych myśli podobnie, plącze swój umysł tematami zastępczymi, czy wobec tego jest możliwość dialogu, zrozumienia dramatów tych najsłabszych.
WSTYD parlamentarzyści, że oddalacie sprawy, zatykacie uszy, zamykacie oczy na potrzeby tak bardzo ważne.
To kolejne moje wystąpienie z prośbą o udzielenie pisemnej odpowiedzi na pierwsze pismo sporządzone w formie Listu Otwartego na adres Pana Posła Jarosława Dudy – i nie ostatnie, zapewniam.
Kolejne dokumenty będę słała do Parlamentu Europejskiego wskazując na bierność naszego Rządu – Posłów, Senatorów.
Proszę nie lekceważyć tych próśb, bo już najwyższy czas zburzyć mur, którym się oddzielacie .
Sprawy są pilne, wymagają natychmiastowej reakcji. Czasu macie dosyć, czemu daje przykład chociażby Pan Senator Libicki. Środki też się znajdą, tylko trzeba poszukać. Projekt o zmianach prawnych wobec osób chorych, ich opiekunów już dawno powinien być czytany.
Nie został jeszcze przygotowany, opracowany, nie czeka nawet w szufladzie Pani Marszałek.
Brak okazania zrozumienia wobec tak ważnych tematów przez Was decydenci spłyca konieczność przestrzegania prawa w innych podmiotach w kraju. Mają ku temu pełne przyzwolenie, wszak przykład idzie z góry.
Jest coraz trudniej, plaga bezprawia szarpie rzeszę ludzi. Dowodów wobec tych słów mam bardzo dużo. Okażę je według najlepszej wiedzy w odpowiednim momencie, odpowiednim strukturom.
Czekam wraz z tysiącami osób na wiążącą odpowiedź z poszanowaniem terminów obowiązujących.
Z poważaniem

wtorek, 16 lipca 2013

287. Wikunia Caban- apel o pomoc!



Apel o pomoc!
Córka urodziła się 1 grudnia 2008r. w CZMP w 28 tyg. ciąży. U córki zdiagnozowano Mózgowe porażenie dziecięce- postać mieszana. Jest mądrą dziewczynką, w pełni świadomą swoich ograniczeń ruchowych. Jedynym ratunkiem jest codzienna rehabilitacja jak również wyjazdy na turnusy rehabilitacyjne. Niestety koszt jednego pobytu w ośrodku 3Korony, w miejscowości Garbicz to 5.000 zł. Dzięki rehabilitacji Wiktoria potrafi siedzieć, poruszać się w ortezie HKafo (od momentu założenia jej po raz pierwszy), chodzi w parapodium mobilnym, mówi, gryzie i pięknie je. Oprócz zbiórki pieniężnej na rehabilitację, zbieramy na sprzęt rehabilitacyjny- balkonik Crocodile do ortezy. Koszt 3.300 zł. 

W związku z rehabilitacją mojej córki, musiałam zrezygnować z pracy. Obecnie przebywam na świadczeniu pielęgnacyjnym. Jedyną osobą pracującą jest mój mąż. Raz w roku pobieramy z PCPR dofinansowanie na turnus, w wysokości 1.620 zł, a dwa razy w tygodniu rehabilitację 30 minutową na koszt państwa.  Jest to niewystaraczające aby nasza córka była w pełni sprawna fizycznie.



Jeśli ktoś z Państwa chciałby przekazać na rzecz Wiktorii chodźby symboliczną złotówkę wpłaty może dokonać na konto:

Fundacja "Dziecięcy Uśmiech" ul. Jagiellońska 34, 96-100 Skierniewice 
Bank Pocztowy S.A. 67 1320  1449 2668 7706  2000 0001
Tytułem: "Na rehabilitacje Wiktorii Caban"


Podaruj 1% Podatku
KRS: 0000072690 Cel szczegółowy 1% "Wiktoria Caban"

Kontakt z mamą Wiktorii Panią Dorotą Caban:










niedziela, 7 lipca 2013

286. RAKiJA, czyli jak upijam się życiem

Źródło: http://marzenaerm.blogspot.com/



Marzena pisze: 

RAK i JA- historia związku
Zaślubiny - Jest luty 2011 rok. Mam 23 lata i szukam męża. Nie czekam długo. Nowego towarzysza swojego życia poznaje po pierwszej tomografii komputerowej. Już wiem jak się nazywa- Chłoniak Hodgkina. Zaufana lekarka zdradziła mi, że dobrze go zna i nie ma o nim dobrego zdania. Hodgkin okazał się być nowotworem złośliwym układu chłonnego. Nie było romantycznej kolacji, ani pierścionka w czekoladowym mufinku. Do małżeństwa zostałam przymuszona, bez zgody wciągnięta, wszystko odbyło się tajnie. Pojął mnie za żonę i posiadł moje ciało. Tuż koło mego czułego i spragnionego miłości serca, uwił sobie gniazdko, a czując się źle w obecności tak potężnego organu zapragnął być równie wielki i wpływowy. Z czasem, kiedy ja, żona, nieświadoma niczego żywicielka Hodgkina próbowała walczyć z Nim witaminą C, ten w sprzyjających warunkach ciepła, pokarmu i bezpieczeństwa za klatką żeber, urósł do wymarzonego rozmiaru S jak Serce i stał się równie mocarny i pulsujący życiem. Nie tak miało być. Wykorzystał mnie. Nie daruję mu tego.

Separacja- Lekarz, specjalista od toksycznych związków, uświadomił mnie, że ta relacja może być dla mnie zabójcza. Zrozumiałam, że to nie jest mężczyzna dla mnie. Wystąpiłam o rozwód. Niestety, sprawy rozwodowe mogą ciągnąć się latami. To były dwa lata udręki. Musiałam w tym czasie przejść kilkanaście chemioterapii, prawie trzydzieści naświetlań i trzy autologiczne przeszczepy szpiku kostnego. Dużo mnie ta separacja nerwów kosztowała. 

Rozwód- Jest marzec 2013. Mam 25 lat, mój mąż właśnie mnie opuścił. Dwa lata jego despotycznej i brutalnej władzy, mocno odbiło się na moim zdrowiu. To jeszcze nie koniec! – wrzasnął i trzasnął drzwiami wychodząc. Sąd wydał wyrok- całkowity zakaz zbliżania się do mnie na czas ściśle nieokreślony. Niestety decyzja nie jest prawomocna a mąż ma prawo się odwoływać. To nie koniec wojny. Boję się, że mąż wróci do mnie niebawem, dopadnie mnie, może nawet zabije. Jest taki agresywny i nieprzewidywalny… Nie mogę spać spokojnie. Musze wynająć płatnego mordercę. Ukrywa się za pseudonimem Adcetris. Jest bardzo skuteczny ale i drogi. Za zlecenie bierze 200 tys złotych. Koszty mogą wzrosnąć jeśli okaże się, że Hodgkin stawia opory i trzeba będzie zwiększyć nakład pracy, aby pozbyć się go raz na zawsze. 

I wy możecie przyczynić się do śmierci tego łajdaka Hodgkina. Jeśli tylko uda mi się opłacić płatnego zabójcę a więc zebrać 200 tys. zł., Adcetris pośle mu kulkę. Twierdzi, że nie chybi, za to mu płacą. Możesz dorzucić swój grosz aby poprzeć tę niebezpieczną akcję. Na konto Fundacji Rak’n’Roll Wygraj Życie o numerze 93 1140 2017 0000 4402 1296 2443 specjalizującej się w organizacji zbrodni na nieproszonych mężach, możesz wysłać darowiznę, dzięki której będziemy bliżej celu. Nasz cel to opłacenie płatnego zabójcy o pseudonimie Adcetris i unicestwienie Hodgkina raz na zawsze. Do takiej wpłaty trzeba koniecznie dodać dopisek „Dla Marzeny Erm”.

Możesz też pomóc oddając swój 1 %. Należy w rubryce „opp” wpisać numer KRS Fundacji KRS 0000338803 a w rubryce „informacje uzupełniające” koniecznie wpisać „Dla Marzeny Erm”.



Dla tych, którzy chcieli by wesprzeć akcję z zagranicy: należy wysłać pieniądze na konto na 93 1140 2017 0000 4402 1296 2443 z dopiskiem „Dla Marzeny Erm”. Tajne kody, które niektórym ułatwią przelew to: IBAN:PL ; NR BIC (Swift) BREXPLPWMUL ; Multibank, Bankowość Detaliczna BRE Banku



Kim jest nasz płatny zabójca Adcetris dowiesz się tutaj: http://leki-informacje.pl/lek/epar/4487,adcetris.html

Przyłącz się do akcji, ukatrup Hodgkina!



Akta sądowe ws. rozwodu z Chłoniakiem Hodgkina:









Misja Rakija- Marzena Erm i jej rozwód z rakiem

 (kliknij w obrazek poniżej)

https://www.facebook.com/misja.RAKiJA




Aukcje allegro dla Marzenki
(kliknij w zdjęcie Marzenki wygrzewającej się w słonku :)
http://allegro.pl/listing/user/listing.php?us_id=28851345


POMÓŻMY MARZENIE SPRAWNIE PRZEPROWADZIĆ ROZWÓD Z RAKIEM!!!